فصل پنجم : نتیجه گیری و پیشنهادها
مقدمه ۱۴۴
خلاصه موضوع ۱۴۴
نتایج تحقیق ۱۴۶
نتایج حاصل از آزمونهای آماری فرضیه اول تحقیق ۱۴۷
نتایج حاصل از آزمونهای آماری فرضیه دوم تحقیق ۱۴۷
بحث و بررسی تطبیقی یافته های تحقیق ۱۴۷
موانع و محدودیتهای تحقیق ۱۴۹
پیشنهادها ۱۵۰
پیشنهادهایی بر اساس نتایج تحقیق ۱۵۰
پیشنهادهایی برای تحقیقات آتی ۱۵۰
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
منابع ۱۵۱
پیوست ۱۵۹
مقدمه
ارائه مجدد صورتهای مالی برای بازار، حاوی اطلاعات جدیدی است. از دیدگاه سرمایه گذاران اخبار ارائه مجدد صورتهای مالی فقط بیانگر مشکلات عملکرد دوره گذشته نیست، بلکه نوعی پیش بینی مشکلات آتی برای شرکت و مدیریت آن نیز محسوب میشود و موجب سلب اطمینان سرمایه گذاران نسبت به اعتبار و شایستگی مدیریت و کاهش کیفیت سودهای گزارش شده میگردد. تجدید ارائه صورت های مالی عاملی است که میتواند قابلیت اتکای اطلاعات مالی منتشره را در هاله ای از ابهام قرار دهد. ارائه مجدد با ایجاد محدودیت در سرمایه گذاری های شرکت، موجب کاهش در رشد شرکت می شود.
یک استدلال در حمایت از این بحث این است که ارائه مجدد به رابطه قراردادی بین شرکت و طرفین خارج از شرکت از جمله: مشتریان ، تأمین کنندگان و … لطمه وارد میکند و بر جریان وجه نقد شرکت نیز اثر منفی می گذارد، یعنی سطح منابع نقدی داخلی موجود را برای سرمایه گذاری کاهش میدهد .
استدلال دیگر این است که ارائه مجدد صورتهای مالی، توانایی شرکت را جهت دسترسی به هزینه های پایینتر تأمین مالی خارجی، کاهش میدهد. Albring ,Huang &pereira ,2013) )
در این تحقیق به بررسی اثرات ارائه مجدد حسابداری بر رشد شرکت و اجزای آن شامل رشد تأمین مالی داخلی و خارجی پرداخته شده است.
بیان و طرح مسأله
در مفاهیم نظری گزارشگری مالی، هدف تهیه صورتهای مالی به عنوان هسته ی اصلی گزارشگری مالی، اینطور تعریف شده است : «ارائه اطلاعاتی تلخیص و طبقه بندی شده درباره وضعیت، عملکرد و انعطاف پذیری مالی واحد تجاری که برای طیف گسترده ای از استفاده کنندگان صورت های مالی در اتخاذ تصمیمات اقتصادی، مفید واقع شود».از طرف دیگر در فصل (خصوصیات کیفی اطلاعات مالی) مفاهیم نظری گزارشگری مالی آمده است: استفاده کنندگان صورتهای مالی باید بتوانند صورتهای مالی (وضعیت و عملکرد مالی) را طی زمان و همچنین با صورتهای مالی واحدهای تجاری مختلف، مقایسه کنند. بدین ترتیب ضرورت دارد آثار مالی معاملات و سایر رویدادهای مشابه در داخل واحد تجاری و در طول زمان برای آن واحد تجاری با ثبات رویه اندازه گیری و ارائه شود و در بین واحدهای تجاری مختلف نیز هماهنگی رویه در باب اندازه گیری و گزارشگری رعایت گردد. ( ساعی , باقرپور و موسوی ، ۱۳۹۱ )
آنچه از مطالب مزبور می توان نتیجه گرفت، این است که: ((اطلاعات مالی واحدهای تجاری زمانی میتواند مفید واقع شود که بتوان آن را با اطلاعات مشابه سالهای گذشته همان واحد ، و یا با اطلاعات مشابه سایر واحدهایی که در آن صنعت فعالیت میکنند، مقایسه کرد )) اما تغییرات مستمر و مداومی که در شرایط اقتصادی و اجتماعی صورت میگیرد، تغییر در اصول و روش های حسابداری و همچنین پیچیدگی و حجم بالای معاملات تجاری، گاهی اوقات منجر به بروز اشتباهات یا تخلفاتی در گزارشگری مالی میشود، که در نتیجه تجدید ارائه صورتهای مالی منتشر شده اجتناب ناپذیر می باشد. طبق اصول پذیرفته شده حسابداری، صورت های مالی سنوات گذشته به ۲ دلیل تغییر در رویه (اصل) حسابداری و اصلاح اشتباهات حسابداری تجدید ارائه می شوند. اما در این تحقیق سعی میشود عوامل موثر بر ایجاد ارائه مجدد حسابداری در قالب ۲ گروه زیر مورد بررسی قرار گیرد.
-
- ارائه مجدد صورتهای مالی ناشی از وجود خطای اندازه گیری حسابداری
-
- ارائه مجدد صورتهای مالی بدلیل وجود تخلف مالی
که منظور از خطای اندازه گیری حسابداری همان مواد مذکور ، یعنی تغییر در رویه حسابداری و اصلاح اشتباهات می باشد و تخلف مالی هم موارد عدم پرداخت بموقع تعهدات مالی شرکت مانند : بازپرداخت تسهیلات بانکی ، بدهی های مالیاتی، بدهی های تأمین اجتماعی، سایر بدهی های با اهمیت و جرایم در نظر گرفته شده است.
از طرف دیگر ، در بخشی دیگر از استانداردهای حسابداری تاکید شده است :"صورتهای مالی باید در بر گیرنده اقلام مقایسه ای دوره قبل باشد، به جز در مواردی که یک استاندارد حسابداری نحوه ی عمل دیگری را مجاز یا الزامی کرده باشد .” پس با توجه به الزام ارائه ارقام مقایسه ای و حفظ ثبات رویه از دوره ای به دوره دیگر، همواره انتظار می رود که رقم ارائه شده برای هر یک از عناصر مالی در گزارش های مالی دوره جاری، با رقم تجدید ارائه شده برای همان دوره در گزارش های مالی سال بعد برابر باشد. اما در برخی موارد بنا به عللی که ذکر شد، این تساوی بر قرار نیست .
اصلاح اشتباهات رخ داده در صورتهای مالی، نباید از طریق منظور کردن آن در سود و زیان سال جاری انجام گیرد، بلکه باید با ارائه مجدد ارقام صورتهای مالی سال یا سالهای قبل به چنین منظوری دست یافت. در صورت تغییر در رویه حسابداری ارقام سال جاری، بر مبنای رویه جدید منعکس و ارقام مقایسه ای سنوات قبل نیز بر مبنای رویه جدید، ارائه مجدد میگردد.
بند ۳۸ استاندارد حسابداری ۶ ایران خاطر نشان می سازد: اثر تعدیلات سنواتی باید از طریق اصلاح مانده سود (زیان) انباشته ی ابتدای دوره در صورتهای مالی منعکس گردد. اقلام مقایسه ای صورتهای مالی نیز باید ارائه مجدد شود، مگر آنکه این امر عملی نباشد. در چنین شرایطی موضوع باید در یادداشت های توضیحی افشا گردد. همچنین میزان و ماهیت اقلام تشکیل دهنده تعدیلات سنواتی و دلایل توجیهی تغییر در رویه حسابداری و این امر که اقلام مقایسه ای صورتهای مالی ارائه مجدد شده است (یا عملی نبودن ارائه مجدد) باید در یادداشتهای توضیحی افشا شود.
صورتهای مالی یک مکانیسم مهم برای انتقال اطلاعات خاص شرکت به سهامداران می باشد. اگر چه صورتهای مالی مطابق با اصول پذیرفته شده حسابداری (GAAP) تهیه شده است اما استانداردهای حسابداری در مواردی اختیاراتی را برای مدیران ایجاد میکند که میتوانند صورتهای مالی (ترازنامه و سود و زیان) را متورم کنند و در نهایت منجر به ارائه مجدد صورتهای مالی شوند.
در حقیقت صورتهای مالی تجدید ارائه شده به صورت شفاف و صریح پیام و علائمی پیرامون قابل اتکا نبودن صورتهای مالی دوره های گذشته و کیفیت پایین آنها ارائه می نمایند. کمیسیون بورس اوراق بهادار (SEC) ارائه مجدد صورتهای مالی را اینگونه توصیف می کند : ” قابل رویت ترین شاخص حسابداری نادرست و منبع تحقیقات جدید.”
در این تحقیق به بررسی اثرات ارائه مجدد صورتهای مالی بر رشد شرکت بطور کلی و اجزای آن شامل رشد تأمین مالی خارجی و داخلی پرداخته شده است تا مشخص گردد ارائه مجدد حسابداری، اثر نامطلوب بزرگتری بر نرخ رشد تأمین مالی خارجی شرکت دارد.
ارائه مجدد بطور بالقوه برای شرکتهای درگیر آن، پر هزینه است. ارائه مجدد اعتماد سرمایه گذاران را درباره اعتبار افشای شرکت، سلب میکند و موجب کاهش تقاضای اوراق بهادار شرکت و محدود کردن فرصتهای پیش روی آن میگردد که در نهایت منجر به کاهش قابل توجه در ارزش بازار شرکت می شود .بنابر این متعاقب ارائه مجدد، انتظارات سرمایه گذاران در مورد جریان های نقدی آتی و نرخ بازده مورد انتظار آن تغییر می یابد. بطور کلی گفته میشود که واکنش بازار نسبت به اعلان ارائه مجدد صورتهای مالی، منفی می باشد. دلایل احتمالی این واکنش منفی بازار عبارت است از:
-
- تجدید ارائه، اخبار و اطلاعات جدیدی حاکی از کاهش جریان های نقدی مورد انتظار آتی، به بازار منتقل میکند.
-
- نشانه ای از سیستم اطلاعاتی و گزارشگری حسابداری ضعیف و احتمالاً نقطه ی عطفی در ارتباط با بروز مشکلات مدیریتی شرکت است.
-
- علامتی از رفتار فرصت طلبانه مدیریت است و مبین آن است که باید سود های گزارش شده قبلی بدلیل به کار گرفتن روش های پذیرفته نشده، برآوردها و اشتباهات عمدی و سهوی اصلاح گردد.
شرکتهایی که با ارائه مجدد در صورتهای مالیشان مواجه هستند، هزینه ی بیشتری را از بابت تأمین مالی متحمل میشوند، بلاخص شرکتهایی که تأمین مالی خارجی دارند. ( شریعت پناهی و کاظمی ، ۱۳۸۹ )
بطور خاص اگر ارائه مجدد یک عدم اطمینان از چشم انداز آتی شرکت بوجود بیاورد، ممکن است مانع از توانایی شرکت جهت تأمین مالی کم هزینه تر گردد.این شرایط سطح منابع نقدی داخلی موجود در شرکت را برای سرمایه گذاری کاهش می دهد. مفهوم ناشی از هزینه بالای تأمین مالی این است که آن مانع از توانایی شرکت برای اتخاذ پروژه های سرمایه گذاری سود آور می باشد که این امر موجب کاهش در رشد شرکت میگردد.
با توجه به مطالب بیان شده، هدف پژوهش حاضر بطور کلی اثبات تأثیر ارائه مجدد حسابداری بر کاهش رشد شرکتها می باشد.
بنابراین با توجه به مطالب پیش گفته، سوالات اصلی تحقیق عبارتند از:
آیا نرخ رشد تامین مالی خارجی در شرکتهایی که صورتهای مالی را تجدید ارائه می کنند، در مقایسه با شرکتهایی که تجدید ارائه نداشته اند، در یک دوره زمانی یکسان کمتر است؟
آیا نرخ رشد تامین مالی خارجی در شرکتهایی که به علت وجود تخلفات مالی، صورتهای مالی را تجدید ارائه می کنند، در مقایسه با شرکتهایی که ارائه مجدد را به دلایلی غیر از تخلفات مالی انجام داده اند، کمتر است؟
ضرورت و اهمیت پژوهش
افزایش تعداد صورتهای مالی تجدید ارائه شده از سوی شرکتها و ابراز نگرانی تحلیگران و سرمایه گذاران و تدوین کنندگان قوانین و مقررات و نبود تحقیقات کافی در خصوص تجدید ارائه صورتهای مالی توسط شرکتها در ایران، انگیزه اصلی انجام این تحقیق است. با وجود فراوانی تجدید ارائه صورتهای مالی در ایران، تحقیقات و پایان نامه های بسیار اندک و انگشت شماری (به طور غیر مستقیم) به این موضوع پرداخته اند. فقدان تحقیقات دانشگاهی کافی در خصوص تجدید ارائه صورتهای مالی موجب گردیده تا سرمایه گذاران، قانون گذاران، حسابرسان و سایر گروه های استفاده کننده از صورتهای مالی توجه کافی به این موضوع نداشته باشند.
ما در صدد هستیم با انجام این تحقیق به استفاده کنندگان صورتهای مالی کمک کنیم تا با درکی عمیق تر از ماهیت ارائه مجدد، تاثیر آن را بر جریان وجه نقد، نحوه ی تأمین مالی، میزان سرمایه گذاری و در نهایت رشد شرکت دریابند و همچنین بتوانند بین صورتهای مالی تجدید ارائه شده ناشی از تخلفات مالی و ناشی از خطاهای اندازه گیری حسابداری تفاوت قائل شوند. همچنین یافته های این تحقیق برای بستانکاران و تحلیلگرانی که جهت تعیین ارزش اعتباری یک شرکت بر برنامه ریزی های مالی و رشد تأمین مالی خارجی آن تکیه می کنند، اطلاعاتی را فراهم می کند. در نهایت می توان گفت داشتن یک درک وسیع از عواقب ارائه مجدد حسابداری از جمله کاهش در رشد شرکت با توجه به افزایش هزینه تأمین مالی خارجی آن که میتواند منجر به از بین رفتن ثروت سهامداران شود ، مفید است. بنابراین نبود تحقیقات کافی در خصوص تجدید ارائه صورتهای مالی از یکسو و بررسی رابطه آن با رشد شرکت، انگیزه اصلی این تحقیق می باشد.
اهداف پژوهش
خلاصه ی اهداف تحقیق پیش رو به شرح زیر است:
۱٫کمک به استفاده کنندگان صورتهای مالی از جمله سرمایه گذاران ، اعتبار دهندگان و تحلیلگران مالی به منظور درک بهتر ماهیت ارائه مجدد صورتهای مالی شرکتها و تاثیر آن بر رشد شرکتها بطور کلی و بر اجزای آن شامل رشد تامین مالی داخلی و خارجی، در جهت اتخاذ تصمیمات اقتصادی مفید .
۲٫کمک به درک ارائه مجدد صورتهای مالی ناشی از تخلف و خطای اندازه گیری حسابداری.
۳٫کمک به درک واکنش بازار سرمایه به اعلامیه ارائه مجدد مالی شرکتها.
۴٫کمک به ادبیات مالی مرتبط با ارائه مجدد صورتهای مالی.