دیپ کومار ساین(۲۰۱۲ )

اثر تمرینات مقاومتی و تمرینات پلایومتریک بر توان انفجاری تکواندوکاران پسر نوجوان

۳۰ تکواندوکار(۱۵ نفر کنترل و ۱۵ نفر تجربی) ۱۴ تا ۱۵ ساله

تمرینات پیچیده موجب بهبود سطح توان انفجاری اندام بالاتنه و پایین‌تنه نوجوانان شد.

ساندراووبر و همکاران(۲۰۰۹ )

اثر تمرین قدرتی در زمان جنبش و تحرک در زنان مسن

۵۰ نفر زن که دارای اختلال حرکتی بودند

در گروهی که با باند الاستیک تمرین کرده بودند بهبود زمان حرکت دیده شد.

پایان‌نامه کارشناسی ارشد زهراآقابابایی(۱۳۸۹)

مقایسه تأثیر سه روش تمرینی منتخب پلایومتریک ،مقاومتی با وزنه و ترکیبی باوزنه بر توان انفجاری پا ، قدرت عضلانی اندام تحتانی و چابکی دختران تمرین کرده

۴۴ نفر از دانشجویان رشته تربیت بدنی دانشگاه گیلان

نتایج پژوهش نشان داد که هر سه گروه تمرینی منتخب پلایومتریک ،مقاومتی با وزنه و ترکیبی پلایومتریک- با وزنه بر توان انفجاری پا ، قدرت عضلانی و چابکی دختران تمرین کرده تأثیر معناداری دارد(۰۵/۰≥p) با این وجود بین سه شیوه تمرینی اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد.

پایان نامه کارشناسی ارشد سید ابولقاسم هاشمی(۱۳۸۱)

بررسی و مقایسه تأثیر تمرینات پلایومتریک و با وزنه روی توان انفجاری پای دانشجویان دانشگاه گیلان

۳۶ دانشجو ی غیر ورزشکار

نتایج نشان داد که تمرینات قدرتی با وزنه و پلایومتریک روی متغیرهای توان انفجاری پا و گشتاوری عضلات تا کننده و باز کننده زانو تأثیر معنی‌داری داشتند، ولی میان تأثیر این دو روش بر روی فاکتور های فوق اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد.

آلن ای می کسکی و همکاران(۱۹۹۴)

بررسی اثر بخشی ۱۲ هفته برنامه تمرینات مقاومتی پیشرونده در منزل برای افراد مسن با بهره گرفتن از لوله‌های الاستیک
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۶۲ بزرگسال با میانگین ۷۱ سال

نتایج نشان می‌دهد که برنامه‌های تمرین مقاومتی در منزل با بهره گرفتن از باند های الاستیک می‌تواند به عنوان یک وسیله عملی و مؤثر مقاومت در بزرگسالان بالای ۶۵ سال مفید باشد.

مایکل ای راجرز و همکاران(۲۰۰۲)

اثر دمبل و تمرین باند الاستیک بر روی عملکرد فیزیکی زنان مسن آمریکایی آفریقایی تبار

۲۲ زن سیاه پوست آمریکایی با سن ۶۲– ۹۴ سال

عملکرد آنان بهبود یافته بود و باعث تناسب اندام شد.

عباسعلی گائینی، یدالله محمودی، کیوان مرادیانو علی اصغر فلاحی(۱۳۸۹)

ارتباط بین ویژگی های پیکری، فیزیولوژیکی و ترکیب بدنی تکواندو کاران نخبه مردبا موفقیت آنها

۲۰ تکواندو کار مرد نخبه

باتوجه به نتایج پژوهش حاضر می‌توان گفت موفقیت در رشته تکواندو به عوامل زیادی بستگی دارد و تکواندوکار موفق مرد باید انعطاف پذیری عالی کمر برای داشتن دامنه‌ی حرکات خوب در ناحیه کمر، حفظ تعادل مناسب برای افزایش ضربات امتیازآور در موقعیت‌های گوناگون و توان بی‌هوازی زیاد برای انجام ضربات و مهارت‌های سریع و انفجاری داشته باشد. همچنین احتمال می‌رود عواملی چون سرعت و چابکی تکواندوکاران باید تقویت شود.

برایان والاس و همکاران(۲۰۰۶)