. مائده/۵۵ ↑
. رازى، ابوعبدالله محمد بن عمر فخرالدین ، مفاتیح الغیب، سوم، داراحیاء التراث العربى، بیروت، ۱۴۲۰ ق ، ج۱۲، ص۳۷۸ ↑
. طوسى، محمد بن حسن، التبیان فى تفسیر القرآن، دار احیاء التراث العربى، بیروت، بی­تا، بی­چا، ج‏۳، ص۵۵۶ ↑
. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج‏۳، ص۳۲۲ ↑
. آل عمران/ ۱۴۶: « و چه بسیار پیامبرانى که همراه او توده‏هاى انبوه، کارزار کردند و در برابر آن­چه در راه خدا بدیشان رسید، سستى نورزیدند و ناتوان نشدند و تسلیم [دشمن‏] نگردیدند، و خداوند، شکیبایان را دوست دارد.» ↑
. فرقان/۵۴: « و اوست کسى که از آب، بشرى آفرید و او را [داراى خویشاوندىِ‏] نَسَبى و دامادى قرار داد، و پروردگار تو همواره تواناست.» ↑
. ثعلبى نیشابورى، ابو اسحاق احمد بن ابراهیم، الکشف و البیان عن تفسیر القرآن، اول، دار إحیاء التراث العربی ، بیروت،۱۴۲۲ ق ، ج‏۷، ص ۱۴۲ ↑
. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج‏۷، ص ۲۷۳ ↑
. فراهیدی، خلیل بن احمد، پیشین، ج‏۵، ص ۳۰۳ ؛ راغب اصفهانى، حسین بن محمد، پیشین، ص۸۲۴ ؛ ابن منظور، محمد بن مکرم، پیشین، ج‏۷، ص ۱۰۱ ؛  فیومى، احمد بن محمد، پیشین، ج‏۲، ص ۶۲۵ ؛  طریحی، فخرالدین، پیشین، ج‏۴، ص۱۸۹    ↑
. فراهیدی، خلیل بن احمد، پیشین، ج‏۷، ص ۳۶۷ ؛  ابن اثیر جزری، مبارک بن محمد، پیشین، ج‏۵، ص۴۲ ↑
. طریحی، فخرالدین، پیشین، ج‏۵، ص۴۸۳     ↑
. ابن ابى الحدید، عزالدین ابو حامد، پیشین، ج۱۵، ص۲۱- ۱۹ ↑
. ابن ابى الحدید، عزالدین ابو حامد، پیشین، ج۱۵، ص۲۱ ↑
. همان، ص ۲۳ و۲۴ : «حضرت عند محمد بن معد العلوی الموسوی الفقیه- على رأى الشیعه الإمامیه رحمه الله- فی داره بدرب الدواب ببغداد فی سنه ثمان و ستمائه- و قارئ یقرأ عنده مغازی الواقدی- فقرأ حدثنا الواقدی قال حدثنی ابن أبی سبره- عن خالد بن ریاح عن أبی سفیان مولى ابن أبی أحمد قال- سمعت محمد بن مسلمه یقول- سمعت أذنای و أبصرت عینای- رسول الله ص یقول یوم أحد- و قد انکشف الناس إلى الجبل- و هو یدعوهم و هم لا یلوون علیه- سمعته یقول إلی یا فلان إلی یا فلان أنا رسول الله- فما عرج علیه واحد منهما و مضیا- فأشار ابن معد إلی أن اسمع- فقلت و ما فی هذا قال هذه کنایه عنهما- فقلت و یجوز ألا یکون عنهما لعله عن غیرهما- قال لیس فی الصحابه من‏ یحتشم- و یستحیا من ذکره بالفرار و ما شابهه من العیب- فیضطر القائل إلى الکنایه إلا هما- قلت له هذا وهم- فقال دعنا من جدلک و منعک- ثم حلف أنه ما عنى الواقدی غیرهما- و أنه لو کان غیرهما لذکره صریحا- و بان فی وجهه التنکر من مخالفتی له» ↑
. حسینی زنجانی، سید عزالدین، پیشین، ص۴۵۰ ↑
. آل عمران/ ۱۵۳: «[یاد کنید] هنگامى را که در حال گریز [از کوه‏] بالا مى‏رفتید و به هیچ کس توجه نمى‏کردید و پیامبر، شما را از پشت سرتان فرا مى‏خواند. پس [خداوند] به سزاى [این بى‏انضباطى‏] غمى بر غمتان [افزود]، تا سرانجام بر آن­­چه از کف داده‏اید و براى آن­چه به شما رسیده است اندوهگین نشوید، و خداوند از آن­چه مى‏کنید آگاه است.» ↑
. فراهیدی، خلیل بن احمد، پیشین، ج‏۳، ص ۵۹     ↑
. ابن منظور، محمد بن مکرم، پیشین، ج‏۱۰، ص ۴۱۱     ↑
. طریحی، فخرالدین، پیشین، ج‏۵، ص ۲۶۲     ↑
. تهرانی، مجتبی، پیشین، ص۹۵ ؛ منتظری، حسینعلی، پیشین، ص۱۷۵ ↑
. توبه/ ۱۰۱: « و برخى از بادیه‏نشینانى که پیرامون شما هستند منافقند، و از ساکنانِ مدینه [نیز عدّه‏اى‏] بر نفاق خو گرفته‏اند. تو آنان را نمى‏شناسى، ما آنان را مى‏شناسیم. به زودى آنان را دو بار عذاب مى‏کنیم سپس به عذابى بزرگ بازگردانیده مى‏شوند.» ↑
. راغب اصفهانى، حسین بن محمد، پیشین، ص ۲۸۸ ؛  ابن منظور، محمد بن مکرم، پیشین، ج‏۹، ص۷۹ ؛  فیومى، احمد بن محمد، پیشین،ج‏۲، ص۱۷۵ ؛   طریحی، فخرالدین، پیشین، ج‏۵، ص ۴۸     ↑
. زخرف/۵۴: « پس قوم خود را سبک مغز یافت [و آنان را فریفت‏] و اطاعتش کردند». ↑
. ابراهیم/ ۲۲: «و چون کار از کار گذشت [و داورى صورت گرفت‏] شیطان مى‏گوید: «در حقیقت، خدا به شما وعده داد وعده راست، و من به شما وعده دادم و با شما خلاف کردم، و مرا بر شما هیچ تسلطى نبود، جز اینکه شما را دعوت کردم و اجابتم نمودید.» ↑
. قراچه داغی تبریزی انصاری، محمد علی بن احمد، پیشین، ص۶۳۶ ↑
. منتظری، حسینعلی، پیشین، ص۱۹۱ ↑
. قراچه داغی تبریزی انصاری، محمد علی بن احمد، پیشین، ص۶۳۸ ↑
. توبه / ۴۹: « هش‏دار، که آنان خود به فتنه افتاده‏اند، و بى‏تردید جهنَّم بر کافران احاطه دارد.» ↑
. یونس/ ۳۵ : «آیا کسى که به سوى حقّ رهبرى مى‏کند سزاوارتر است مورد پیروى قرار گیرد یا کسى که راه نمى‏یابد مگر آن­که هدایت شود؟» ↑
. شعراء/۱۵۱ و۱۵۲: «و فرمان افراطگران را پیروى مکنید آنان که در زمین فساد مى‏کنند و اصلاح نمى‏کنند.» ↑
. نساء/ ۱۵۲- ۱۵۰: « کسانى که به خدا و پیامبرانش کفر مى‏ورزند، و مى‏خواهند میان خدا و پیامبران او جدایى اندازند، و مى‏گویند: «ما به بعضى ایمان داریم و بعضى را انکار مى‏کنیم» و مى‏خواهند میان این [دو]، راهى براى خود اختیار کنند، آنان در حقیقت کافرند و ما براى کافران عذابى خفّت‏آور آماده کرده‏ایم. و کسانى که به خدا و پیامبرانش ایمان آورده و میان هیچ کدام از آنان فرق نگذاشته‏اند، به زودى [خدا] پاداش آنان را عطا مى‏کند، و خدا آمرزنده مهربان است.» ↑
. حسینی زنجانی، پیشین، ص۵۲۰ ↑
. انعام/ ۹۵ ؛ یونس/۳۴ ؛ فاطر/۳ ؛ غافر/۶۲: «پس چگونه [از حق‏] انحراف مى‏یابید؟» ↑
. بقره/ ۱۰۱: «و آن گاه که فرستاده‏اى از جانب خداوند برایشان آمد- که آن­چه را با آنان بود تصدیق مى‏داشت- گروهى از اهل کتاب، کتاب خدا را پشت سر افکندند، چنان که گویى [از آن هیچ‏] نمى‏دانند.» ↑
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

. عمران/ ۱۸۷: «و [یاد کن‏] هنگامى را که خداوند از کسانى که به آنان کتاب داده شده، پیمان گرفت که حتماً باید آن­را [به وضوح‏] براى مردم بیان نمایید و کتمانش مکنید. پس، آن [عهد] را پشتِ سرِ خود انداختند و در برابر آن، بهایى ناچیز به دست آوردند، و چه بد معامله‏اى کردند.» ↑
. کهف/۵۰: « و حال آن­که آن­ها دشمن شمایند؟ و چه بد جانشینانى براى ستمگرانند.» ↑
. آل عمران/۸۵ : « و هر که جز اسلام، دینى [دیگر] جوید، هرگز از وى پذیرفته نشود، و وى در آخرت از زیانکاران است.» ↑
. ابن اثیر جزری، مبارک بن محمد، النهایه فی غریب الحدیث والأثر، ج‏۵، ص ۱۷۷     ↑
. راغب اصفهانى، حسین بن محمد، پیشین، ص۱۶۸ ؛  ابن منظور، محمد بن مکرم، پیشین، ج‏۴، ص ۳۵ ؛  فیومى، احمد بن محمد، پیشین، ج‏۲، ص ۲۴۹ ؛  طریحی، فخرالدین، پیشین، ج‏۱، ص۴۳۴     ↑
. فراهیدی، خلیل بن احمد، پیشین، ج‏۵، ص ۱۹۷     ↑
. راغب اصفهانى، حسین بن محمد، پیشین، ص۸۷۹  ؛ فیومى، احمد بن محمد، پیشین، ج‏۲، ص۶۶۷ ؛  طریحی، فخرالدین، پیشین، ج‏۳، ص ۱۶۳    ↑
. فراهیدی، خلیل بن احمد، پیشین، ج‏۴، ص۴۴۴     ↑
. ابن اثیر جزری، مبارک بن محمد، النهایه فی غریب الحدیث والأثر، ج‏۲، ص۲۴۰     ↑
. ابن منظور، محمد بن مکرم، پیشین، ج‏۱۴، ص ۳۲۹     ↑
. فیومى، احمد بن محمد، پیشین، ج‏۲ ، ص ۲۳۲     ↑
. ابراهیم/ ۲۲ ↑
. حجر/ ۳۹: «گفت: «پروردگارا، به سبب آن­که مرا گمراه ساختى، من [هم گناهانشان را] در زمین برایشان مى‏آرایم و همه را گمراه خواهم ساخت.» ↑
. ص/۸۲: « [شیطان‏] گفت: «پس به عزّت تو سوگند که همگى را جدّا از راه به در مى‏برم.» ↑
. اعراف/ ۱۶: « گفت: «پس به سبب آن­که مرا به بیراهه افکندى، من هم براى [فریفتن‏] آنان حتماً بر سر راه راست تو خواهم نشست.» ↑
. توبه/۳۲: « مى‏خواهند نور خدا را با سخنان خویش خاموش کنند، ولى خداوند نمى‏گذارد، تا نور خود را کامل کند، هر چند کافران را خوش نیاید.» ↑
. صف/۸: « مى‏خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند و حال آن­که خدا- گر چه کافران را ناخوش افتد- نور خود را کامل خواهد گردانید.» ↑