شکل ۳-۵- اندازه گیری نشت یونی با دستگاه EC سنج
۳-۴-۶- افزایش درجه بریکس (درصد ساکارز موجود در ساقه)
برای اندازه گیری این فاکتور از رفرکتومتر دستی استفاده شد. بدین صورت که بعد از باز برش­های انتهای ساقه در ابتدا و انتهای عمر گلجایی شاهد، یک قطره از آب موجود در برش­ها (ریکات­ها) بر روی صفحه شیشه ای رفرکتومتر دستی (مدل N-1α ساخت شرکت ATAGO کشور ژاپن) ریخته و درجه بریکس آن هر ۲ روز یک بار خوانده شد. تفاضل بین اعداد به دست آمده از اندازه گیری میانگین بریکس روز اول و میانگین بریکس روز آخر عمر گلجایی شاهد به عنوان درجه بریکس آن شاخه گل در نظر گرفته شد (شکل ۳-۶).
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

شکل ۳-۶- اندازه گیری درجه بریکس
۳-۴-۷- رنگیزه کاروتنویید گلبرگ
بدین منظور در پایان عمر گلجایی شاهد یک شاخه از هر پلات خارج شد و رنگیزه کاروتنویید از روش مزمودار و مجومدار (۲۰۰۳) اندازه گیری شد (شکل ۳-۷).
شکل ۳-۷- اندازه گیری کاروتنویید گلبرگ
۳-۴-۸- کلروفیل a، b و کل برگ
به منظور اندازه ­گیری مقدار کلروفیل، در پایان عمر گلجایی شاهد یک شاخه گل از هر پلات جهت اندازه گیری کلروفیل خارج شد. مقدار کلروفیل a، b و کل به روش مزمودار و مجومدار (۲۰۰۳) اندازه گیری شد (شکل ۳-۸).
شکل ۳-۸- استخراج کلروفیل گلبرگ
۳-۴-۹- نسبت باز شدن گل­ها
به منظور اندازه گیری نسبت باز شدن گل­ها هر ۲ روز یک بار شمارش گل­های باز و بسته انجام شد و سپس نسبت باز شدن گل­ها از فرمول زیر محاسبه شد:
کل گل­های باز و بسته در روز آخر ÷ گل باز روز آخر
= نسبت باز شدن گل کل گل­های باز و بسته روز اول ÷ گل باز روز اول
۳-۴-۱۰- اندازه ­گیری اتیلن
برای اندازه گیری مقدار اتیلن آزاد شده در روز دوم از هر گلدان یک شاخه گل انتخاب شده و مقدار اتیلن از روش چمنی (۱۳۸۴) اندازه گیری شد (شکل ۳-۹).
شکل ۳-۹- اندازه گیری اتیلن
۳-۴-۱۱- شمارش باکتری ساقه و محلول گلجا
نمونه گیری از انتهای ساقه و محلول گلجا ۲۴ ساعت پس از شروع آزمایش انجام و شمارش باکتری به روش لیو و همکاران (۲۰۰۹) انجام شد (شکل ۳-۱۰).
شکل ۳-۱۰- کشت باکتری
۳-۴-۱۲- پراکسیده شدن لیپیدها
بدین منظور در پایان عمر گلجایی شاهد، یک شاخه گل خارج شد و از گلبرگ های آن برای اندازه‌گیری پراکسیده شدن لیپید­ها، مالون­دی­آلدئید (MDA) با بهره گرفتن از روش هیت و پاکر (۱۹۸۶) به عنوان محصول واکنش پراکسیده شدن اسید­های چرب غشاء اندازه ­گیری گردید.
۳-۴-۱۳- آنزیم پراکسیداز (POD)
بدین منظور در پایان عمر گلجایی شاهد، یک شاخه گل خارج شد و از گلبرگ­های آن برای سنجش فعالیت سینتیکی آنزیم POD از روش یین و همکاران (۲۰۰۷) استفاده گردید.
۳-۴-۱۴- آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز (SOD)
بدین منظور در پایان عمر گلجایی شاهد، یک شاخه گل خارج شد و از گلبرگ های آن جهت ارزیابی SOD به روش اسپکتروفتومتری و با بهره گرفتن از روش ژیانوپلتیس و رایس (۱۹۹۷) اندازه گیری شد.
۳-۵- تجزیه و تحلیل داده ها
داده ها ابتدا در نرم افزار Excel ثبت شدند، سپس تجزیه و تحلیل آن ها با بهره گرفتن از نرم افزار آماری SAS و مقایسه میانگین ها بر اساس آزمون LSD انجام شد. رسم نمودارها با نرم افزار Excel انجام گرفت.

۴-۱- عمر گلجایی
طبق جدول تجزیه واریانس داده ­ها، اثر نانو ذرات نقره در سطح ۱ درصد و اثر تکی شکاف و همچنین اثر متقابل این دو عامل در سطح ۵ درصد آماری معنی­دار شده است (جدول ۴-۱).
جدول مقایسه میانگین اثرات متقابل نشان داد که بیشترین عمر گلجایی مربوط به تیمار شکاف انتهای ساقه و ۲۰ میلی گرم در لیتر نانو ذرات نقره با ۸۸/۱۳ روز بوده و کمترین عمر گلجایی مربوط به تیمار شاهد با ۰۵/۷ روز می­باشد. همچنین کلیه تیمار­ها نسبت به شاهد عمر گلجایی را به صورت معنی­داری افزایش داده­اند (جدول ۴-۲ و شکل ۴-۱).
شکل ۴-۱- اثر تیمار های مکانیکی و نانو ذرات نقره بر روی عمر گلجایی
بدون شکاف انتهای ساقه= C0 شکاف انتهای ساقه= C1
۵ میلی گرم در لیتر نانو ذرات نقره= N5 بدون نانو ذرات نقره= N0
۲۰ میلی گرم در لیتر نانو ذرات نقره= N20 10 میلی گرم در لیتر نانو ذرات نقره= N10
۳۰ میلی گرم در لیتر نانو ذرات نقره= N30
جدول ۴-۱- تجزیه واریانس اثر شکاف و نانو ذرات نقره بر صفات اندازه گیری شده