همچنین بر اساس آمار مرکز مبارزه با جرایم اینترنتی ناجا، بیشترین بزه‌دیدگان جرایم سایبری در ایران، اشخاص حقیقی هستند؛ یعنی ۸۵ درصد از پرونده‌های تشکیل شده و اشخاص حقوقی، ۱۵ درصد از این پرونده‌ها را تشکیل می‌دهند http://clicknews.ir/int_docs/?docID=34, retrieved) at:3/9/1391)
با توجه به مطالب فوق، فضای مجازی این قابلیت را برای کاربران فراهم می‌کند که به صورت ناشناس در دنیای مجازی به فعالیت بپردازند و با سوءاستفاده از عدم وجود کنترل و محدودیت کافی در دسترسی به منابع، دست به اقدامات فریبکارانه و خرابکارانه علیه داده‌های رایانه‌ای و در نتیجه منافع اشخاص دست بزنند. بزهکاران سعی می‌کنند با بهره گرفتن از تبلیغات و جمع‌ آوری پول و پول شویی، به جذب و آموزش اعضاء و تأمین منابع مالی اقدام نمایند. عواملی نظیر سهولت در دسترسی، جریان سریع اطلاعات، ریسک کمتر در انجام عملیات‌های مجرمانه، تبادل سریع اطلاعات با حداقل هزینه، فقدان مقررات و سانسور و یا عدم وجود دیگر اشکال کنترل دولت، زمینه را برای بزهکاری سایبری و موجب کشیده شدن بزهکاران به این حوزه می‌شود. مطلوبیت‌های فوق برای دسته‌ای خاص از بزهکاران، یعنی تروریست‌ها که به دنبال شیوه‌های نوین برای رسیدن به اهداف خود هستند، جذاب‌تر نمود پیدا می‌کند. دارا بودن مخاطبان زیاد در فضای مجازی، تعامل، توسعۀ ارزان و حضور گسترده در وب، محیط‌های چند رسانه‌ای (توانایی ترکیب متن، گرافیک، صدا و ویدئو، دانلود فیلم، آهنگ، کتاب، پوستر و غیره…)، نمونه‌ای از جذاب‌ترین آماج برای رسیدن به اهداف بزهکاران هستند.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

بنابراین با توجه به این مطلوبیت‌ها می‌توان گفت که سازمان‌ها و گروه‌های تروریستی؛ بدون شک از این فرصت‌ها برای انجام دادن اقدامات خشونت‌آمیز خود استفاده می‌کنند. در ذیل به نمونه‌ای از سازمان‌ها و گروه‌های تروریستی که در حوزۀ اینترنت فعالیت دارند، با توجه به منطقۀ جغرافیایی اشاره می‌گردد:

1. 1. «منطقۀ خاورمیانه شامل، گروه‌های مجاهدین خلق، حزب کارگران کردستان ((pkk و ترکیۀ مبتنی بر حزب محبوب لیبرال دمکرات. ۲. منطقۀ اروپا شامل، جنبش باسک، ارتش کورسی و ارتش جمهوری خواه ایرلند. ۳. منطقۀ آمریکای لاتین شامل، ارتش آزادی‌بخش ملی کلمبیا و نیروهای مسلح انقلابی کلمبیا. ۴. منطقۀ آسیا شامل، ببرهای آزادی بخش تامیر ئلام، حقیقت عالی ژاپنی و ارتش سرخ ژاپن» .(Gabriel, 2009: 12)

۱-۷-۲-۲-۱-تقسیم بندی بزهکاران سایبری
با توجه به گستردگی فضای سایبری و مزیت‌هایی که برای بزهکاران در پی دارد، شمار مجرمان و انواع آن‌ ها رو به افزایش است. بنابراین در ذیل به مهم‌ترین بزهکاران در این حوزه می‌پردازیم:
۱-۷-۲-۲-۱-۱- هکرها
در دهۀ ۱۹۷۰، واژۀ هکر به شخصی اطلاق می‌شد که در برنامه‌نویسی بسیار خبره و باهوش بود؛ همچنین سال‌ها بعد با گسترش و فراگیر شدن اینترنت و سیستم‌های رایانه‌ای، مفهوم هکر به شخصی که در نفوذ به سیستم‌های رایانه‌ای مهارت داشته باشد، گفته می‌شد. در حال حاضر هکرها افرادی هستند که با سیستم‌های رایانه‌ای آشنایی کامل دارند و با نفوذ در سیستم‌های رایانه‌ای سعی در نشان دادن ضعف‌ها و روزنه‌های نفوذ در سیستم‌های بانکی، صنعتی و غیره… هستند. آن‌ ها علاقه شدیدی به یادگرفتن نحوۀ کار سیستم رایانه‌ای و ماجراجویی برای یافتن راهی برای رخنه در رایانۀ مقصد هستند (باستانی، ۱۳۹۰: ۵۷).
۱-۷-۲-۲-۱-۲- کرکرها
“کسانی هستند که هدف آن‌ ها از نفوذ در سیستم‌ها، خرابکاری و ایجاد اختلال در سیستم‌های رایانه‌ای است به عبارت دیگر هکرهای بدخواه هستند. اعمال مجرمانه‌ای نظیر اختلاس، کلاهبرداری‌ یا جاسوسی صنعتی، تنها بخش کوچکی از اهداف احتمالی‌ کرکرها به شمار می‌رود” (طهماسبی، ۱۳۸۳: ۵).
۱-۷-۲-۲-۱-۳- کارمندانی که از رؤسا یا همکاران خود ناراضی هستند
افراد فوق در حملات سایبری علیه تأسیسات رایانه‌ای و مخابراتی به عنوان حملات خودی^[۱۶] شناخته می‌شوند. با توجه به دسترسی کارکنان یک سازمان به رمزهای عبور سیستم های رایانه‌ای، معمولاً بعد از اخراج یا نارضایتی آن‌ ها از سیاست‌های مدیران، به اقدامات خرابکارانۀ خود دست می‌زنند (شیرزاد، ۱۳۸۸: ۹۳).
۱-۷-۲-۲-۱-۴- نوجوانان و جوانان
این دسته از افراد بیشتر با انگیزۀ سرگرمی و گشت و گزار در اینترنت، وارد فضای سایبر می‌شوند. حس کنجکاوی و هیجان‌طلبی در اکثر موارد، منجر به بزهکار شدن افراد فوق به خصوص در حوزۀ نفوذ غیرمجاز در منابع رایانه‌ای و شبکه‌ای می‌شوند (شیرزاد، ۱۳۸۸: ۹۲).
۱-۷-۲-۲-۱-۵- رقبای تجاری
شرکت‌هایی تجاری، بارزترین اشخاصی هستند که با انگیزه‌های مالی به سرقت اطلاعات تجاری یا تخریب داده‌های تجاری شرکت‌های دیگر؛ که در فضای سایبر فعال هستند اقدام می‌نمایند. رخدادهای متعددی به ثبت رسیده که افرادی با اقدام به اختلال در داده‌های رایانه‌ای یک شرکت، موجب فسخ قرارداد تجاری بین دو شرکت شده‌اند یا اعتبار یک مؤسسۀ مالی را خدشه‌دار نموده‌اند. بنابراین عمل این دسته از بزهکاران در حوزۀ جرایم علیه اموال به وسیلۀ اعمال مجرمانه‌ای از قبیل تخریب رایانه‌ای(سابوتاژ) دسته بندی می‌شود.(باستانی، ۱۳۹۰: ۵۶)
۱-۷-۲-۲-۲- گونه‌های بزه‌دیدگی در فضای سایبر
فضای سایبر با گوناگونی و تنوع فرصت‌ها و ابزارهایی که برای ارتکاب بزه فراهم می‌کند، دسته بندی‌های متعددی از انواع بزه‌دیدگی را در این فضا ایجاد نموده است. تازه‌ترین آمارها در ایران نشانگر این است که در چهار سال اخیر، تعداد کاربران اینترنت در کشور، ۲۵ برابر شده و بیش از ۶۴ درصد از کاربران ایرانی به صورت خانگی از اینترنت استفاده می‌کنند، این امر نشانگر استقبال مردم به فضای سایبر و همچنین افزایش آمار بزهکاری و بزه‌دیدگی سایبری است (سقازاده و کریم خانی، ۱۳۹۱: ۹). با توجه به افزایش بزه‌‌های سایبری، در ذیل به چهار دستۀ عمده از بزه‌دیدگان سایبری پرداخته می‌شود (Shinder, 2002:129).
۱-۷-۲-۲-۲-۱- اشخاص ساده و بی تجربه
معمولاً اشخاصی که کهن سال هستند یا برعکس در سنین نوجوانی به سر می‌برند، به دلیل عدم تجربۀ کافیِ فعالیت در اینترنت و رایانه بیشتر فرایند بزه‌دیدگی را تجربه می‌کنند. بیشترین جرایم ارتکابی علیه این دسته از افراد، کلاهبرداری های اینترنتی هستند که از ساده لوح بودن این افراد سؤاستفاده می شود (زررخ، ۱۳۹۰: ۱۳۹).
۱-۷-۲-۲-۲-۲- اشخاص آسیب دیده و ناتوان
این دسته از افراد به دلیل وضعیت خاصی که بر آن ها جاکم است، مورد توجه ویژۀ برخی از بزهکاران سایبری هستند. به عبارت دیگر افراد ناتوان مانند کسانی که فلج هستند یا از اختلالات عاطفی رنج می‌برند، آماج مناسبی برای بزهکاران سایبری محسوب می‌شوند تا از طریق یافتن مشخصات این افراد در پایگاه‌های اطلاعاتی با آن‌ ها ارتباط برقرار کرده و آن‌ ها را در دام خود بیاندازند (همان: ۱۴۰-۱۳۹).
۱-۷-۲-۲-۲-۳- بزه‌دیدگان اشتباهی
این دسته از بزه‌دیدگان، مرتکب عملی که خود را در معرض بزه‌دیدگی قرار داده باشند یا باعث تحریک بزهکار شده باشند، انجام نداده اند؛ بلکه به این سبب که در موقعیت و زمان خاصی قرار داشته اند بزه‌دیده واقع می‌شوند. با توجه به این که امنیت قطعی در زمینۀ رایانه وجود ندارد و باز هم تهدیدات سایبری راه نفوذ خود را پیدا می‌کنند، امکان بزه‌دیده شدن بدون تقصیر وجود دارد (جلالی فراهانی، ۱۳۸۴: ۲۸-۲۵).
۱-۷-۲-۲-۲-۴- بزه‌دیده نماها
دستۀ دیگر از بزه‌دیدگان سایبری افرادی هستند که وانمود می‌کنند بزه‌دیده واقع شده اند. به عبارت دیگر این افراد موقعیتی را بیان می‌کنند که در آن واقع نشده اند یا اینکه خود را جای کسانی قلمداد می‌کنند که بزه‌دیده واقع شده اند. این اعمال می‌تواند به انگیزه‌های مختلفی از جمله انتقام‌گیری، جلب توجه، به دست آوردن پول و اعمالی از این قبیل باشد (زررخ، ۱۳۹۰: ۱۴۰).
۱-۷-۲-۳- حمایت
حمایت واژه‌ای عربی است که با همان معنای اصلی خود در زبان فارسی استفاده می‌شود. در فرهنگ واژگان فارسی، واژۀ حمایت این گونه تعریف شده است:
“حراست از اهالی اراضی مفتوحه از طرف فاتح. حراست از جان و مال و ناموس کشور از طرف سلطان” (جعفر جعفری لنگرودی، ۱۳۸۶: ۱۷۶۳). واژۀ حمایت در لاتین معادل واژۀ (Protection) به معنی حمایت، محافظت، پشتیبانی (آقایی، ۱۳۸۶: ۹۲۷) و همچنین (Support) به معنی پشتیبانی و حمایت کردن و طرفداری است.
علی اکبر دهخدا نیز در لغت نامه، واژۀ حمایت را «نگاهبانی کردن، دفاع کردن از کسی و پشتیبانی کردن» (دهخدا، ۱۳۳۵: ۸۰۶) معنی کرده است. در خصوص ریشه‌یابی حمایت، واژگان (حمی و حمیه و حمایت) به این صورت معنا شده است:
«حمی به فتح (ح) و سکون میم: حمایت، نگاه‌داشتن، نگهبانی کردن و… حمیه، حمایت، حموه (به کسر حاء)، در هر سه به معنای یاری دادن، پرهیز نمودن از آن چه برای او ضرر دارد» (معین، ۱۳۹۰: ۹۶۶).
۱-۷-۲-۴- بزه‌دیده
بزه‌دیده رکن اصلی و ساختاری جرایم را تشکیل می‌دهد. واژۀ بزه‌دیده معادل (Victim) در لاتین و در زبان فارسی معادل عربی واژه‏های قربانی، مجنی‏علیه و زیان‏دیده است. (دهخدا، ۱۳۷۷: ۳۲۳۲). این واژه در فرهنگ لغات این گونه تعریف شده است:
«کسی که طرف جرم یا شبه جرم واقع شده است مثل قربانی سرقت» (آقایی، ۱۳۸۶: ۱۰۸۵) و یا «آن که بر اثر حادثه‌ای، ناخواسته جان خود را از دست بدهد: قربانی تصادف… زلزله» (انوری، ۱۳۸۲: ۱۰۷۸).
در زمینۀ شناسایی مفهوم بزه‌دیده، تعریف‌های متفاوتی از سوی جرم‌شناسان ارائه شده که به چند نمونه از آن‌ ها اشاره می‌گردد: «کسی که جرم یک خسارت قطعی و آسیب به تمامیت شخصی او پدید آورده است و اکثر افراد جامعه هم به این مسئله اذعان دارند» (کرد علیوند و محمدی، ۱۳۷۹: ۹۶) همچنین در جایی دیگر در تعریف بزه‌دیده آمده است:
«شخصی است که به دنبال رویداد یک جرم، به آسیب بدنی، روانی، درد و رنج عاطفی، زیان مالی یا آسیب اساسی به حقوق بنیادی خود دچار شده باشد» (رایجیان اصلی، ۱۳۹۰الف: ۱۶-۱۵).
اسناد بین‌المللی متعددی نیز به تعریف بزه‌دیده پرداخته‌اند، از جمله سازمان ملل متحد در یازدهم دسامبر ۱۹۸۵ در قطعنامه‌ای تحت عنوان «اعلامیه اصول بنیادین عدالت برای بزه‌دیدگان و قربانیان سوءاستفاده از قدرت»، به تعریف بزه‌دیده اقدام نموده است. این اعلامیه در تعریف بزه‌دیده بیان می‌دارد:
«بزه‌دیدگان کسانی هستند که به طور فردی یا گروهی متحمل خسارت شده‌اند. این خسارات به ویژه در زمینه‌های مربوط به آسیب به تمامیت جسمانی و روانی، رنج روحی، خسارت مادی و وارد شدن لطمۀ بزرگی به حقوق انسانی افراد است و این خسارت ناشی از فعل یا ترک فعلی است که قوانین یک دولت را نقض می‌کند» (بند الف مادۀ یک اعلامیۀ اصول بنیادین عدالت برای بزه‌دیدگان و قربانیان سوءاستفاده از قدرت، مصوب ۱۹۸۵).
۱-۷-۲-۵- تروریسم
از واژۀ تروریسم در فرهنگ‌ها و دایره‌المعارف‌های مختلف، تعاریف کم و بیش مختلفی ارائه شده است. قبل از پرداختن به تعریف اصطلاح تروریسم، از نظر واژه‌شناسی به تبیین آن پرداخته می‌شود. از لحاظ واژه‌شناسی، تروریسم از ریشۀ لاتین فعل (terrere) و فرانسوی (Terreur) و شبیه به (Trein) یونانی گرفته شده است و به معنی ترساندن است. در زبان عربی، “واژۀ تروریسم از «ارهاب» به معنی ترس و ترساندن گرفته شده که مصدر آن «رهب» است. در مفهوم عامیانه، استفاده از واژۀ تروریسم، «ترور شخصیت» مد نظر بوده، یعنی اهانت، تهمت، نه با خشونت بلکه با سرکوب روح و جان” (سلامتی، ۱۳۸۷: ۲۰). این واژه در فراز و فرود تاریخ بشری جلوه‌های گوناگونی داشته است، گاهی دربارۀ افعال دولت‌ها، گاهی برای توصیف اقدامات انقلابی و یا برای توجیه مبارزات ضد استعمارگری و غیره، به کار گرفته شده است.
در خصوص تعریف تروریسم و عناصر آن تعاریف و نظریات مختلفی ارائه شده است، به طوری که اَلکس اشمید و یانگمن جی. آلبرت، در سال ۱۹۸۸ در طرحی تحقیقاتی به سفارش ارتش آمریکا، ۱۰۹ تعریف با ۲۲ جزء تعریف متفاوت را برای تروریسم برشمردند (Schmid& Jongman, 1995: 50)، این امر گویای تشتت نظرات در تعریف واحد از تروریسم است. به طور کلی در تعریف تروریسم در بین کشورها، دو گرایش عمده در نظرات رسمی و غیررسمی وجود دارد:"گرایش غالب که در کشورهای اروپایی عضو سازمان ملل متداول است، این است که سعی دارند هرگونه فعالیت دارای خصیصۀ خشونت آمیز علیه نظام‌های سیاسی حاکم را فارغ از انگیزۀ مسببان آن محکوم ‌سازند و آن‌ ها را در زمرۀ اقدامات و جرایم تروریستی قلمداد کنند. اما گرایش دیگر سعی بر این دارد که انگیزه‌ها و اقداماتی که در راستای اعمالی مانند تبعیض نژادی یا نهضت‌های استقلال‌طلبانه انجام می‌شود، از مصادیق تروریسم نداند. این گرایش، بیشتر از جانب کشورهای جنوب و کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی سرچشمه می‌گیرد"(بزرگمهری، ۱۳۸۷: ۱۹). در زمینۀ شناسایی مفهوم تروریسم می‌توان به چند تعریف از این اصطلاح اشاره نمود. در تعریف تروریسم آمده است:
«به‌کارگیری اقدامات خشونت بار شدید و غیر قانونی، بر ضد جان و یا مال عموم شهروندان غیر نظامی یا بخشی از آنان و یا تهدید به آن، به منظور ایجاد هراس عمومی» (هاشمی، ۱۳۹۰: ۴۵).
حقوق‌دانان نیز در تعریف تروریسم نظریات و تعاریف مختلفی را ارائه داده‌اند. از جمله محمد علی اردبیلی، تروریسم را «قصد ایجاد رعب و وحشت برای رسیدن به مقاصد خاص» تعریف کرده است (اردبیلی، ۱۳۸۱: ۱۲۱). در خصوص تعریف تروریسم در اسناد بین‌المللی نیز، می‌توان به تأثیرگذارترین سازمان بین‌المللی، یعنی سازمان ملل متحد اشاره نمود که طی تلاش‌های صورت گرفته در این سازمان، چندین کنوانسیون به تروریسم اختصاص داده شده است. از میان اسناد این سازمان، دو کنوانسیون به صورت اختصاصی به تروریسم پرداخته‌اند. این دو کنوانسیون عبارت انداز: کنوانسیون مبارزه با بمب گذاری تروریستی و کنوانسیون بین‌المللی سرکوب حمایت مالی از تروریسم. بنابراین عناصر مشترک اغلب تعاریف تروریسم عبارت اند از: استفاده از خشونت، ارعاب یا تهدید به خشونت علیه یک شخص و یا گروه، به منظور دستیابی به اهداف سیاسی، ایدئولوژیک، اجتماعی و مذهبی یا اعمال فشار و یا ارعاب گروه دیگری از مردم و یا فرد دیگری به انجام اقدامات مد نظر آن‌ ها.
با مطالعۀ اعمال و رفتارهای تروریستی و نیز ابزار مورد استفاده و آثار و میزان رعب و وحشت جرایم مذکور، می‌توان تروریسم را به انواع گروه‌ها طبقه بندی کرد. لازم به ذکر است که تروریسم عنوان کلی است که رفتارهای مجرمانۀ بسیاری را پوشش می‌دهد؛ لذا تقسیم بندی‌های متفاوتی از تروریسم ذکر آمده‌اند. به دلیل تنوع و گوناگونی اقسام تروریسم، قریب به ۱۰ مورد از معیارهای طبقه بندی تروریسم وجود دارد، از جمله: تقسیم بندی بر اساس مرتکبان، بر اساس قربانیان، علت، محیط، ابزارها، گرایشات سیاسی، انگیزه، هدف و مطالبات. مهم‌ترین گونه‌های تروریسم که جامعۀ امروزی را متأثر می‌کنند، عبارت اند از: تروریسم دولتی، تروریسم مذهبی، تروریسم اقتصادی، بیوتروریسم، تروریسم هسته‌ای و تروریسم سایبری که این نوع خاص از تروریسم در سال‌های اخیر به یک شیوۀ معمول ارتکاب اعمال تروریستی تبدیل شده است.
۱-۷-۲-۵-۱- عناصر ساختاری تروریسم
بیشتر عملیات‌های تروریستی از یک سری ویژگی و نتایج مشترکی تبعیت می‌کنند. در ذیل به پنج نمونه از عناصر ساختاری تروریسم که در هر اقدام تروریستی به وفور مشاهده می‌گردد، پرداخته می‌شود.
۱-۷-۲-۵-۱-۱- استفاده و یا تهدید به استفاده از خشونت، به صورت غیرقانونى و نامأنوس
مشخصۀ بارز هر اقدام تروریستی، استفاده از هرگونه اعمال خشونت‌آمیزی است که بتوان به واسطۀ آن‌ ها دولت یا گروه‌ها را به انجام مقاصد خود متقاعد کنند. در زمینۀ ریشه‌یابی خشونت می‌توان گفت که این واژه ریشه در کلمۀ «Violence» به معنی تخلف دارد (The Culture of Violence Jaron, 1994: 24). با این حال مفهوم خشونت، دارای معانی مبهمی است و اکثر اندیشمندان بر روی مصداق‌ها در تعریف و حوزۀ شمول آن تأکید می‌کنند. بنابراین اعمال خشونت‌آمیز می‌تواند شامل استفادۀ ناعادلانه و غیرمنطقی از قدرت یا زور که به طور معمول همراه با خشم، شدت بسیار با قصد صدمه زدن به افراد یا اشیاء باشد. بنابراین در جرایم تروریستی، اعمال خشونت روشی برای رسیدن به هدف است. در بزه‌های تروریستی از روش‌های گوناگونی برای اعمال خشونت استفاده می‌شود، اقداماتی نظیر: گروگان‌گیری، بمب‌گذاری، تهدید، تخریب مجازی اطلاعاتی و رایانه‌ای و برخی اعمال مشابه دیگر.
۱-۷-۲-۵-۱-۲- انتخاب طیف وسیعی از بزه‌دیدگان بی دفاع
تروریست‌ها برای بزرگ جلوه‌دادن اعمال خود و استفاده رسانه‌ای، بیشتر آماج‌هایی را که از حساسیت بالا برخوردار هستند یا از تأسیسات حیاتی، مکان‌های عمومی و پرجمعیت برای انجام عملیات تروریستی استفاده می‌کنند. مکان‌های عمومی و شلوغ به دلیل حضور بیشتر شهروندان و افراد عادی، به خصوص زنان و کودکان، بیشترین بزه‌دیدگان تروریستی را به خود اختصاص می‌دهند. بنابراین کشته یا زخمی شدن کودکان یا زنان، بیشترین تأثیر را در عمیق و خشن نشان دادن اقدامات تروریستی نشان می‌دهد به همین دلیل بزه‌های تروریستی به دردناک‌ترین جرایم در تاریخ بشر قلمداد می‌شوند (هاشمی، ۱۳۹۰: ۴۲).
۱-۷-۲-۵-۱-۳- ایجاد رعب و وحشت
همان طور که در اغلب تعاریف مربوط به تروریسم اشاره گردید، ترس، رکن اصلی جرایم تروریستی محسوب می‌شود و همین خصیصه باعث بزرگ جلوه نمودن این اقدامات در سطح دولت‌ها و جامعه شده است. در بسیاری از جرم‌انگاری‌های صورت گرفته، تهدید به عملیات‌های تروریستی نیز در شمول جرایم تروریستی قرار می‌گیرد و این گویای تأثیر روانی بزه‌های تروریستی، به دلیل خصیصۀ خشونت آمیز بودن آن‌ ها است (سلامتی، ۱۳۸۷: ۲۵). در برخی نظام‌های حقوقی، اقدامات خشونت آمیز تروریستی، حتی زمانی که به مرحلۀ اجرایی بزه نرسیده باشد، اما منجر به هراس و بهم ریختن نظم عمومی مردم شده باشد، قابل مجازات خواهد بود. در این زمینه می‌توان به مادۀ ۱-۴۲۱ قانون جزایی فرانسه اشاره نمود که حتی تهدید به استفاده از خشونت نیز در شمول بزه تروریسم قرار می‌گیرد.
۱-۷-۲-۵-۱-۴- سازمان‌یافتگی عملیات‌های تروریستی
اشخاص و گروه‌های تروریستی به صورت هدفمند و گروهی به فعالیت‌های تروریستی اقدام می‌کنند. بزهکاران تروریستی، مکان‌ها یا اهدافی را مورد تهاجم قرار می‌دهند که بتوانند از این طریق به اشاعۀ بیشتر عمل خود در جامعه یا فراتر از آن، یعنی در سطح بین‌الملل اقدام نمایند (هاشمی، ۱۳۹۰: ۴۳). بنابراین اقدامات تروریستی، جنایت‌های عمدی هستند که غایت آن‌ ها فقط تخریب یا صدمه رساندن محض نیست؛ بلکه عاملان با برنامه ریزی قبلی و حساب شده در بلند مدت، دست به اقدامات خرابکارانه‌ای می‌زنند تا معمولاً به اهداف سیاسی و ایدئولوژیک خود دست یابند.
۱-۷-۲-۵-۱-۵- استفاده از ابزارها و شیوه‌های مدرن