زئولیتها دارای حفراتی در ابعاد مولکولی هستند که دارای نرخهای مختلف انتقال برای هر مولکولی میباشد که نشان دهنده خاصیت غربال مولکولی آنها است. خاصیت غربال مولکولی هنگامی موثر خواهد بود که اندازه مولکولها یکسان نباشد. این ویژگیها موجب افزایش کاربرد آنها می شود.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
۱-۱-۱ زئولیتهای طبیعی
از زمان کشف تاکنون، زئولیت طبیعی مورد استفاده قرار میگرفته اما با توجه به محدود بودن منابع آن امکان استفاده از زئولیت طبیعی در استفادههای گستردهی تجاری وجود ندارد. از اواخر دهه ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۲ کشفهای زمین شناسی نشان داده که رسوبات تهنشین شده از زئولیت در غرب ایالات متحدهی آمریکا وجود دارد. این کشفها نتیجه استفاده از آزمون پراش اشعهی X بر روی سنگهای رسوبی است. برخی از زئولیتها به صورت تک مینرالی و به صورت انبوه تشکیل شده اند و برای استخراج مناسباند. برخی از زئولیتها که برای کاربردهای جاذب به صورت تجاری درآمده اند عبارتند از چابازیت[۶]، اریونیت[۷]، موردنیت [۸]و کلینوتپیلولیت[۹] در مقادیر کم و برای کاربردهای جاذب مانند جداسازی اجزای هوا برای خشک کردن و خالص سازی استفاده میشوند. زئولیتهای طبیعی نیز درکاربردهای توده مانند پرکنندههای کاغذ، سیمانها و بتنهای پوزلانی، در کود شیمیایی و تثبیتهای خاک و به عنوان مکمل غذایی برای حیوانات استفاده میشوند ]۱[.
۱-۲ سنتز غربالهای مولکولی
کاهش اندازه ذرات زئولیت بر روی گزینشپذیری، میزان فعالیت، پایداری و طول عمر آن تاثیر قابل توجهی دارد چرا که کاهش اندازه ذرات، منجر به افزایش هر چه بیشتر سطح خارجی و کوتاهتر شدن مسیر نفوذ شده و به دنبال آن باعث کاهش مقاومت انتقال جرم و حرارت در تجزیه و جذب می شود [۱۳و۱۲].
تغییر قالب دهنده[۱۰]، انتخاب منبع مناسب سیلیسیم[۱۱]، روشهای حرارتدهی، مدت زمان تبلور و نیز شرایط ترکیب شدن مانند دما و فشار در ساخت نانوکاتالیزور SAPO موثر میباشد. درگاهی و همکاران [۱۲] نشان دادند که درجه حرارت بالا و زمان سنتز کوتاه، منجر به کاهش اندازه ذرات و تغییر مورفولوژی SAPO خواهد شد.
فرایند تولید SAPO غربالمولکولی سیلیکوآلومینیوفسفات شامل گامهای زیر می باشد [۱۵و۱۴] :
۱) فراهم سازی منابع آلومینیوم، فسفر و سیلیسیم در شرایطی که منبع سیلیسیم محلول در یک زمینه آلی قابل انحلال در آب است (تشکیل یک ترکیب سنتزی از منابع مذکور).
۲) به عمل آوردن ترکیب مصنوعی برای یک دوره زمانی با دمای مناسب برای تشکیل غربال مولکولی سیلیکوآلومینیوفسفات.
پارامترهای موثر در سنتز را می توان در سه مورد خلاصه کرد:
۳) مدت زمان سنتز بعد از عملیات گرمایی: طولانی شدن زمان سنتز باعث بزرگترشدن اندازه بلورها می شود [۱۷و۱۶].
۴) غلظت محلول پیش ماده: هستهزایی یکنواخت و سریع در محلولهای غلیظ اتفاق میافتد چرا که در ابتدا محلول فوق اشباع است.
۵) مدت سپری شده بین هستهسازی و درجه سختى [۱۸].
تبدیل ماده ژلاتینی خشک[۱۲] یک تکنیک جدید برای زئولیتها،AlPO و SAPO میباشد که مورد توجه بسیاری از محققان واقع شده است [۲۲-۱۹].
روشهای سنتز عمومی نیز به دو شکل میباشد:
-
- روش ریزموج[۱۳]و هیدروترمال[۱۴]: برای سنتز مواد نانومتخلخل، ژل آبی شامل مواد اولیه و مواد کمکی واکنش مانند عاملهای هدایت ساختار[۱۵]، محیط واکنش را تشکیل داده و گرمای واکنش توسط امواج ریزموج تأمین می شود.
-
- روش سنتز با بهره گرفتن از قالب دهنده (Template): در این روش، برای ایجاد حفرهها از مولکولها یا دستهای از مولکولها با شکل مشخص به عنوان قالب دهنده استفاده شده و بعد از رشد ماده روی آنها، قالب دهنده توسط روشهای فیزیکی و شیمیایی نظیر کلسینه کردن حذف می شود. مزیت بارز سنتز قالبی، کنترل دقیق شکل و اندازه حفره است.
شکل ۱-۳: روش سنتز قالبی و قالبهای رایج در آن: ۱٫ تک مولکول، ۲٫ مولکول دوگانه دوست (دارای یک رشته آلی چربی دوست (قرمز) و یک سر آب دوست (آبی): Amphiphile)) و ۳٫ مایسل[۱۶] (خوشهای از مولکولهای دوگانه-دوست) و ۴٫ مواد پیچیدهتر، ۵٫ یک ساختار کروی، ۶٫ دسته ای از ساختارهای کروی ]۱[.
۱-۳ اصلاح غربال مولکولیهای سیلیکوآلومینوفسفاتی
در دههی۱۹۸۰ کارهای فراوانی در زمینه کاربرد و سنتز تعداد زیادی از اعضای خانوادهی زئولیتهای با سیلیس بالا انجام شده است. در سال ۱۹۸۲، غربالهای مولکولی بلوری با تخلخلهای میکرونی از جنس آلومینوفسفاتها به وسیله ویلسون[۱۷] و همکارانش توصیف شد. پس از آن در سال ۱۹۸۶، اعضای دیگری از خانوادهی غربالهای مولکولی برپایهی آلومینوفسفات مانند SAPO تولید و ارائه شدند. به خاطر آنکه در سنتز چارچوبهای سیلیسی و آلومینوسیلیکاتی فلزاتی همچون آهن، گالیوم، تیتانیوم و ژرمانیم استفاده میشد، تلاش های زیادی بر روی سنتز غربالهای مولکولی از جنس متالوسیلیکات انجام شد.
دهه ۱۹۸۰ همچنین به عنوان دهه توسعه در زمینه سنتز ثانویه و اصلاح شیمیایی زئولیتها معروف است. شبکه های غنی شده از سیلیسیم در بیش از دوازده نوع زئولیت با بهره گرفتن از روشهای زیر تعریف شدند:
۱) اصلاح گرماشیمیایی به وسیله استخراج اسیدی ثانویه و یا بدون آن
۲) شیمی محلول آبی رقیق آمونیوم فلئوروسیلیکات
۳) عملیات فراوری در دمای بالا به وسیله سیلیسیم تتراکلراید
۴) عملیات فراوری در دمای پایین به وسیله گازهای فلئورین به طور مشابه جانشینی شبکه فلزی با بهره گرفتن از شیمی محلول آبی رقیق از آمونیوم فلئوروسیلیکات گزارش شده است در این روش فلزاتی همچون آهن، تیتانیم، نیکل، کروم و قلع به وسیله روشهای سنتز ثانویه در داخل شبکه زئولیتی وارد میشوند.
کشف غربالهای مولکولی بر پایه آلومینوفسفات در سال ۱۹۸۲ یک کار بسیار مهم بود. برخی از عناصر سیزده گانهای که در سال ۱۹۸۶ به همراه شبکه های آلومینوفسفاتی استفاده شدند عبارتند از:Ge ,Ga Zn, Co, Mn, Fe, Ti, Si, Mg, B, Be, Li و Asاین منبع جدید از مواد غربالهای مولکولی بر پایه AlPO4 را ساختند که دارای بیش از ۲۴ ساختار و ۲۰۰ ترکیب بودند.
زئولیتهای آلومینیوسیلیکات همگی دارای ساختار شبکه ای چهاروجهی ناشی از هیبریداسیونsp3 در مرکز سیلیکون، پیوندهای منظمSi-O را تولید می کند. در عین حال هنوز تعداد زیادی از وضعیتهای فضایی ممکن برای زئولیتها وجود دارد که اخیرا مورد بررسی قرار گرفتهاند. چهارچوبها در زئولیتهای طبیعی و اکثر زئولیتهای سنتزی به دلیل نقصهای جانشینی +Al3 در مراکز سیلیکونی دارای بار منفی هستند. لذا گونه هایی مثبت توازن بار مثبت در فضای اضافی حفرات چهارچوبها را برقرار می کنند. برای این منظور در مراحل سنتز زئولیتها از فلزات قلیایی، قلیایی خاکی و یا کاتیونهای آلکیل آمونیوم استفاده می شود.
۱-۴ شناسایی غربال مولکولیهای سیلیکوآلومینوفسفاتی
بررسی ساختار مواد نانومتخلخل، به شناخت ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی این مواد کمک می کند. همچنین کوئوردیناسیون، حالت اکسایش و قدرت پیوند فلزات واسطهای که بار ساختار را خنثی می کنند، فعالیت و گزینش پذیری در واکنشها را مشخص می کند.
شناسایی غربال مولکولی به روشهای زیر می تواند صورت پذیرد:
روشهای میکروسکوپ الکترونی((SEM [۱۸]
روشهای پراش[۱۹]
روش جذب گاز[۲۰]
روش طیف بینی جذب پرتوی ایکس (XAS)[21]
روش طیف بینی رزونانس مغناطیسی هسته NMR))[22]
۱-۴-۱ روشهای میکروسکوپ الکترونی
مهمترین مزیت این روشها، به دست آوردن یک تصویر واضح از ساختار است. روش میکروسکوپ الکترونی پویشی، تصاویر واضحی از مواد نانوزئولیت در اختیار میگذارد. میکروسکوپ الکترونی عبوری با وضوح بالا[۲۳] (HRTEM) روشی برای مطالعه ترکیبات جامد مزومتخلخل و بیشکل است که توزیع و اندازه حفرهها را نشان داده و تنها روشی است که می تواند حضور حفرههای مزو و میکرو را در یک ترکیب کامپوزیتی به طور همزمان تشخیص دهد.
۱-۴-۲ روش پراش اشعه X (XRD[24])
این روشها شامل پراش نوترون و پرتوی ایکس هستند و با پراکنده شدن پرتوها توسط هسته و الکترونهای اتم، ساختار کلی را تشخیص داده و اندازه حفره، سطح ویژه، حجم و شکل فضایی حفره را در اختیار میگذارند.
۱-۴-۳ روش FTIR
دستگاه طیف سنج FTIR دستگاهی با تکنیک بالا است که امکان آنالیزهای سریع مواد را فراهم می کند و نتیجه را به سرعت روی صفحه نمایشگر این دستگاه نمایش میدهد. این دستگاه برای هر مادهای طول موج متفاوتی را ارائه میدهد. خواص شیمیایی و نوع گروه های عاملی بر روی کاتالیزور نانو ساختار سنتزی با بهره گرفتن از طیف نگاری مادون قرمز بررسی می شود. با بهره گرفتن از این طیف میتوان به حضور آب جذب شده در ساختار سیلیکوآلومینوفسفات پی برد و همچنین ارتعاشات کششی و حضور فلز در ساختار این غربال مولکولی در این طیف قابل تشخیص است.
ویژگی دستگاه FTIR نسبت به IR آن است که تمامی طول موجهای ناحیه طیفی مورد نظر در یک زمان به نمونه تایید شده در حالی که در روشهای پاشنده معمولی IR، تنها بخشی کوچک از طول موجها در یک زمان به نمونه میرسد. بنابراین سرعت، قدرت تفکیک FTIR از IR به مراتب بهتر است. طیف مادون قرمز را برای جامدات (به شکل قرص یا پودر KBr یا فیلم) مایعات (به شکل رقیق شده در حلالهای آلی) میتوان تهیه کرد.
۱-۵ مقدمهای بر پیلهای سوختی[۲۵]
نانو سیلیکوآلومینوفسفات را میتوان به عنوان یک اصلاح کننده در پیل سوختی مورد ارزیابی قرار داد. پیل سوختی یک ابزار شیمیایی است که به صورت پیوسته انرژی شیمیایی را به انرژی الکتریکی و احتمالا مقداری گرما تبدیل می کند. این فرایند تا زمانی که سوخت و اکسید کننده پیل سوختی به آن وارد شود، ادامه خواهد یافت.
از سوی دیگر باتری را میتوان به عنوان یک ابزار الکتروشیمی که مواد و وسایل لازم را به همراه داشته و انرژی تولید می کند، تعریف نمود. به عبارت دیگر، باتریها میتوانند انرژی که از قبل تولید شده را در خود ذخیره کنند، در حالی که پیلهای سوختی به عنوان مبدلهای انرژی عمل می کنند. از پیلهای سوختی به عنوان موتورهایی با آلودگی صفر یاد می کنند. به لحاظ کارآیی نیز الکتریسیته تولید شده از روشهای معمول، از کارایی چرخهی کارنو تبعیت می کنند. اما پیلهای سوختی درگیر این محدودیت نبوده و کارایی بیش از پنجاه درصد دارند.
از نظر تئوری کلیه سوختها را میتوان در یک واکنش آندی شرکت داد. ولی در پیل سوختی با کارایی بالا، یک سوخت باید بتواند تحت شرایط قابل حصول عملی، بطور قابل ملاحظهای در واکنش اکسیداسیون شرکت کند و این موضوع تعداد سوختهایی را که میتوان در عمل از آنها استفاده کرد، محدود مینماید.
گاز هیدروژن، اولین ترکیبی است که به عنوان سوخت در پیل سوختی استفاده شده است ]۲۳[. دلیل عمدهی استفاده از هیدروژن، فعالیت الکتروشیمیایی بالای هیدروژن در مقایسه با سایر سوختها میباشد، اما استفاده از هیدروژن مشکلات فراوانی در پی دارد که میتوان به مشکلات ذخیره سازی آن در تانک و یا بصورت هیبرید فلز اشاره کرد. از سوی دیگر میتوان از ترکیبات هیدروکربنی و یا الکلهای سبک بهعنوان منابع ذخیره سازی هیدروژن و یا بهعنوان سوخت استفاده کرد. این ترکیبات به آسانی قابل حمل و نقل و ذخیره سازی هستند و به لحاظ ایمنی نیز مشکلات بسیار کمتری در مقایسه با هیدروژن تبدیل میشوند.
هیدروکربنها و الکلهای سبک به صورت مستقیم و یا از طریق واکنشهای شیمیایی کاتالیزوری، از گاز طبیعی و یا نفت خام به دست میآیند، در محیط زیست باقی نمیمانند و به راحتی تحت شرایط محیطی تخریب میشوند.
استفاده از هیدروکربنها و الکلها در پیلهای سوختی به دو طریق امکان پذیر است: یکی انجام عمل تبدیل و تبدیل آنها به هیدروژن و دیگری، استفاده از آنها به عنوان سوخت. فرایند تبدیل به دو صورت تبدیل خارجی و تبدیل درونی امکان پذیر است. در حالت اول واکنش در یک راکتور مجزا که حاوی کاتالیزور است انجام می شود. ولی در تبدیل درونی، واکنش بطور مستقیم در سطح آند پیل سوختی انجام میگیرد. به این صورت که مواد بکار رفته در آند پیل سوختی، هم کاتالیزور برای واکنش تبدیل و هم الکتروکاتالیزور برای اکسایش هیدروژن هستند. به دلیل پایداری نسبتاً زیاد هیدروکربنها و الکلها، استفاده از آنها در پیل سوختی عموماً محدود به تبدیل آنها است که در تبدیل درونی، محدود به دمای بالا نیز میباشد. بدین معنی که، هیدروکربنها بیشتر در پیلهای سوختی اکسید جامد و کربنات مذاب به عنوان سوخت بکار رفتهاند. البته میتوان از این ترکیبات بدون انجام تبدیل و به صورت مستقیم به عنوان سوخت در پیلهای سوختی استفاده کرد.