در این رابطه نمایانگر کواریانس بین بازده دارایی های i و j می
= + ۲ (۲-۱۰)
که در این رابطه :
یعنی مجموع واریانس اوراق بهادار(ضرب در مجذور ضرایب آنها)
۲یعنی دو برابر مجموع کواریانس‏های اجزاء پرتفولیو
از طریق معادله زیر محاسبه می
= (۲-۱۱)
برای محاسبه ضریب همبستگی () اوراق بهادار مزبور از فرمول زیر استفاده می
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

(۲-۱۲)
این ضریب هبستگی همیشه مقداری بین ۱- و ۱+ دارد. این نشان می
ریسک و بازده سال‏های آتی یک مجموعه سرمایه‏گذاری از طریق فرمول‏های زیر بدست می
(۲-۱۳) بازده چند سال آینده W =
(۲-۱۴) واریانس =
یا
= + ۲ (۲-۱۵)
(۲-۱۶) کواریانس =
(۲-۱۷) ضریب همبستگی

۲-۴-۵ ریسک در بافت پرتفولیو

اغلب سرمایه‏گذاران پرتفولیویی از اوراق بهادار شرکت‏های مختلف را نگهداری می

نمودار ۲-۲ : تعداد نوع اوراق بهادر موجود در پرتفو لیو
ریسک تنوع‏پذیر یک ورقه بهادار از مجموعه عوامل خاص مرتبط با شرکت و مدیریت آن، از قبیل؛ پیدایش یک رقیب تازه، پیاده‏سازی یک ماشین، دعوای حقوقی، قابلیت دسترسی به مواد خام و … ناشی می

۲-۴-۶ تئوری قیمت‏گذاری دارایی‏های سرمایه‏ای^[۳۲]

CAPM یک پارادایم اصلی در حوزه مالی است که بر اساس مدل تحلیل پرتفوی دو پارامتری مارکویتز، بنا نهاده شده است و با این فرض شروع می
از آنجا که مدل CAPM به ارائه یک فرمول واحد برای ارزیابی ارتباط بین بازده مورد انتظار و ریسک برای عموم دارایی‏های ریسک‏دار در هنگامی که بازارها در تعادلند، می
مدل‏های قیمت‏گذاری دارایی‏ها، همگی زیر مجموعه نظریه‏ای به نام نظریه بازار سرمایه قرار می
از آنجایی که نظریه بازار سرمایه بر اساس مدل سبد اوراق بهادار مارکویتز ایجاد می
همه سرمایه‏گذاران، سرمایه‏گذاران کارای مارکویتز می

2. 2. سرمایه‏گذاران می

2. 2. همه سرمایه‏گذاران دارای انتظارات مشابهی هستند. یعنی آنها توزیع احتمال یکسانی برای نرخ بازده آینده، برآورد می

2. 2. همه سرمایه‏گذاران دارای افق زمانی مشابهی هستند.

2. 2. همه سرمایه‏گذاری‏ها قابل تقسیم می

2. 2. خرید یا فروش دارایی‏ها فاقد مالیات یا هزینه معامله می

2. 2. تورم یا تغییر در نرخ بهره وجود ندارد، یا به طور کلی پیش‏بینی می

2. 2. بازار سرمایه در حال تعادل می

مدل قیمت‏گذاری دارایی‏های سرمایه‏ای از نتایج بازار سرمایه برای استخراج روابط بین بازدهی مورد انتظار و ریسک سیستماتیک تک تک سهام موجود در پرتفوی استفاده می
اساس استخراج مدل CAPM، توجه به این امر بدیهی است که سرمایه‏گذاران تمامی بودجه خود را به خرید یک نوع اوراق بهادار اختصاص نمی‏دهند، بلکه پرتفوی خود را از طبقات گوناگونی از دارایی‏ها تشکیل می
ساده‏ترین شکل الگوی قیمت‏گذاری دارایی‏های سرمایه‏ای، عبارت زیر را برای بازده مورد انتظار، E ، روی دارایی j به دست می
(۲-۱۱)
در اینجا نرخ بهره بدون خطر است، بازده مورد انتظار پرتفوی بازار کل دارایی‏ها را نشان می
جنسن در مطالعات خود مدلی را ارائه کرد که اساس آن بر مدل قیمت‏گذاری دارایی‏های سرمایه‏ای استوار بود. بر اساس این مدل بازده یک سهم تابع خطی از مقدار بازده بدون ریسک و صرف ریسک در دوره نگهداری است. صرف ریسک تابعی از ریسک سیستماتیک است که بر اساس معیار بتای سهم ، آن را بیان می
(۲-۱۲)
، ضریب آلفای جنسن شرکت j می

گفتار چهارم : پیشینه تحقیق

تحقیقات خارج از کشور

در دهه ۱۹۶۰ پژوهش‏های حسابداری به سمت نظریه‏های اثباتی سوق داده شدند. این نظریه‏ها به منظور توضیح و پیش‏بینی به نظریه‏های زیربنایی علوم رفتاری یا اقتصادی نیازمند است. این شاخه از پژوهش مبنای پژوه‏ های حسابداری است که به بررسی رابطه قیمت با اطلاعات حسابداری می
بیور ( ۱۹۶۸) نیز در پژوهش خود محتوای اطلاعاتی سود را مورد بررسی قرار داده و دریافت که اعلام سود باعث تغییری غیر عادی در قیمت سهام می
التون و گرابر^[۳۳] (۱۹۷۲) دقت پیش‏بینی تحلیل‏گران را با دقت پیش‏بینی مدل‏های سری زمانی مقایسه نموده و به این نتیجه دست یافتند که پیش‏بینی تحلیل‏گران از مدل‏های سری زمانی دقیق‏تر است. این نتایج برخلاف یافته‏های کرگ و مایکل بود. ریچارد^[۳۴] ) ۱۹۷۷) اشتباه پیش‏بینی تحلیل‏گران را با مدل‏های سری زمانی برای ۹۲ شرکت مقایسه نمود، وی اشتباه پیش‏بینی را از تفاضل سود پیش‏بینی شده و واقعی بر سود واقعی به دست آورد و نتیجه گرفت که اشتباه پیش‏بینی تحلیل‏گران ۸/۱۴% کمتر از مدل‏های سری زمانی است. رولاند^[۳۵] (۱۹۷۸) نیز پیش‏بینی مدیران را با پیش‏بینی تحلیل‏گران و مدل‏های سری زمانی برای سال‏های ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۳ مقایسه نمود و نتیجه گرفت پیش‏بینی مدیران از پیش‏بینی تحلیل‏گران دقیق‏تر است، اما تفاوت آنها با اهمیت نیست. همچنین پیش‏بینی تحلیل‏گران در صورتی که قبل از پیش‏بینی مدیران اعلام شود، نسبت به زمانی که این پیش‏بینی بعد از پیش‏بینی مدیران اعلام شود، از دقت کمتری برخوردار است .مقایسه این دو پیش‏بینی با مدل‏های سری زمانی نشان داد، پیش‏بینی تحلیل‏گران هنگامی که قبل از پیش‏بینی مدیران اعلام شود، بر مدل‏های سری زمانی برتری ندارد.
باگینسکی و هاسل^[۳۶] (۱۹۹۷) در پژوهشی ارتباط بین اندازه و دقت پیش‏بینی مدیریت را آزمایش نمودند. آنان استدلال نمودند، شرکت‏های بزرگ تمایل دارند به اطلاعات با هزینه پایین دسترسی داشته باشند. این اطلاعات به آنان اجازه می