Thalen (2008) سوسپانسیون سلولی سیاه سرفه را پس از برداشت تحت تاثیرmM 10 فرمالین در حرارت ۵۶ درجه سانتیگراد به مدت ۱۰ دقیقه غیر فعال سازی و توکسین زدایی نمود. واکسن های حاصل از این روش ایمنی زایی مناسبی را بدون اثرات توکسیسیتی از خود نشان دادند (۶۰).
Gupta و همکاران (۱۹۸۷) پنج بچ از کشت باکتری سیاه سرفه سویه های ۱۳۴ و ۵۰۹ را قبل از جداسازی باکتری تحت تاثیر گرما در۵۶ درجه سانتیگراد به مدت ۱۰ دقیقه، فرمالین ۱/۰ درصد در۳۷ درجه سانتیگراد به مدت ۲۴ ساعت، گلوتارآلدهید ۰۵/۰ درصد در ۲۵ -۲۰ درجه سانتیگراد به مدت۱۰ دقیقه و تیومرسال ۰۲/۰ درصد در ۳۷ درجه سانتیگراد به مدت ۲۴ ساعت غیرفعال سازی و سمیت زدایی نمودند. بلافاصله پس از غیر فعال سازی با روش های فوق سلول باکتری را در دمای ۴ درجه سانتیگراد توسط سانتریفوژ (min40rpm/5000) جداسازی نموده و در نرمال سالین حاوی ۰۲/۰ درصد تیومرسال حل نمودند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که توانمندی واکسن غیر فعال شده توسط تیومرسال تقریباً ۲-۵/۱ برابر بیشتر از واکسنی بود که با حرارت غیر فعال شده بود وتوانمندی واکسن های غیر فعال شده توسط فرمالین و مرتیولات نیز مشابه واکسنی بودند که با حرارت غیرفعال شده بودند. واکسن حاصل از غیر فعال سازی با فرمالین بیشترین افزایش وزن را در تست افزایش وزن موش نشان داد در حالیکه واکسن حاصل از غیرفعال سازی با تیومرسال در این تست مورد قبول واقع نشد. نتایج حاصل از تست افزایش وزن موش برای واکسن حاصل از غیر فعال سازی با گلوتارالدهید افزایش وزنی بالاتر از واکسن حاصل از غیر فعال سازی با گرما را نشان داد. Schuchart و Cicminera گزارش کردند که نگهداری واکسن در دمای ۸-۴ درجه سانتیگراد برای سال های متمادی در حضور تیومرسال اثر خیلی کمی بر کاهش ایمنی زایی واکسن دارد (۲۵).
( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۲-۳-۲٫استفاده از گلوتارآلدهید برای سمیت زدایی سوسپانسیون سلولی سیاه سرفه
Lida وHoriuchi (1987) برای افزایش کیفیت واکسن سلولی سیاه سرفه، سلول های تغلیظ شده فازІ باکتری سیاه سرفه را تحت تأثیر غلظت های متفاوتی از گلوتارآلدهید قرار دادند. در شرایط آزمایشگاهی نتایج نشان داد که mM 10 گلوتارآلدهید در ۳۷ درجه سانتیگراد بمدت ۳۰ دقیقه قادر است فعالیت توکسیسیتی سیاه سرفه را به میزان زیادی کاهش دهد بدون اینکه توانمندی فرآورده کاهش قابل توجهی را نشان دهد. سپس واکسن های مذکور با بهره گرفتن از آزمایش توانمندی در موش و تستAbnormal toxicity در خوکچه هندی در زمینه توانمندی و عدم حضور سم مورد ارزیابی قرار گرفتند.
Gupta و همکاران (۱۹۸۸) از گلوتارآلدهید برای غیر فعال سازی باکتری سیاه سرفه به منظور تولید واکسن سلولی بی ضرر و توانمند استفاده کردند (۳۷).
۲-۳-۳٫ استفاده از حرارت برای سمیت زدایی سوسپانسیون سلولی سیاه سرفه
Munozو Hestekin (1966) با قرار دادن سوسپانسیون سلولی سیاه سرفه تحت درجه حرارت های ۶۰، ۶۵،۷۰، ۷۵ و ۸۰ درجه سانتیگراد به مدت ۵/۰ ساعت تأثیر غیرفعال سازی حرارتی را بر روی فعالیت توکسیستی و ایمنی زایی واکسن بررسی نمودند. این بررسی ها نشان داد با افزایش درجه حرارت، توکسیسیتی محصول کاهش می یابد تا در دمای ۷۵،۸۰ درجه سانتیگراد به کلی حذف می گردد ولی از سوی دیگر با افزایش درجه حرارت توانمندی یا ایمنی زایی واکسن به تدریج کاهش یافته بطوریکه در دمای ۸۰ درجه سانتیگراد ایمنی زایی واکسن در غلظت ۲۰ مول گرم به بیش از ۶ برابر کاهش می یابد (۴۰).
فصل سوم
مواد و روش ها
۳-۱٫ تجهیزات و وسایل
در این پروژه به منظور تولید واکسن سیاه سرفه از تجهیزات و وسایلی استفاده شد تا با بهره گرفتن از آنها بتوان باکتری سیاه سرفه را طی مراحل مختلف شامل تکثیر بذر، کشت فرمانتوری، جداسازی باکتری، غیرفعال سازی و سمیت زدایی به واکسن مناسب تبدیل نمود. در جدول ۳-۱ کلیه تجهیزات و وسایل مورد استفاده در پروژه با ذکر جزئیات ساخت آنها ارائه شده است.
جدول ۳-۱٫ لیست دستگاه ها و تجهیزات مورد استفاده